ActueelGeplaatst door schoth zo, juni 04, 2017 23:40:21 Nadat eerder Mama Flores en Janneke Guadalupe op vakantie waren geweest naar de stad van de Sherry, Jerez de la Frontera, was het nu de beurt aan Mercedes en Virginia Flores voor een bezoekje aan Nederland. Een lang Hemelvaartsweekend maar veels te kort om hun de mooiste plekjes van Nederland te laten zien zien. Maar gelukkig wel tijd voor een rondvaart in het mooie Giethoorn. Hier is het filmpje van die dag...
ActueelGeplaatst door schoth do, mei 11, 2017 22:53:45 Onze border collie is niet meer. Op 2 december 2002 gingen Janneke en ik naar Glanerbrug om Casper op te halen. Hij was het laatste uit het nest, de overige puppies waren al verkocht. Maar Casper was nogal groot voor een border collie, had twee verschillende kleur ogen en een vacht met drie kleuren. Dat maakte ons niks uit, wij waren gelijk gek op 'm.Veertien en een half jaar lang was tie lid van de familie en een trouwe metgezel op geocache tochten in binnen- en buitenland. Op 24/4/2017 hebben we de dierenarts moeten laten komen. Hier een filmpje met de foto's van de geocache tochten. En een tweede 'in memoriam' filmpje van Caspertjen als de Family-Dog: En tot slot... voor een afspeellijst van alle Casper filmpjes klik op de foto hieronder.
ActueelGeplaatst door schoth wo, maart 01, 2017 21:37:38 Op 28 feb. werden we door Hogeschool Saxion uitgenodigd om de diploma uitreiking bij te wonen. Janneke heeft met succes de HBO Verpleging afgerond. Een gezellige ontvangst in het cafe van Saxion werd gevolgd door een gang naar de collegebanken. Een afgeladen zaal vol met familie, vrienden en kennissen zagen hoe hun leerling de eed moest afleggen en daarna de handtekening op het diploma kon zetten.
Na afloop nog een lekker Grolschje met bitterbal en het mooie hoofdstuk werd afgesloten met een etentje bij Charlies in Wierden.
ActueelGeplaatst door schoth wo, september 21, 2016 23:38:29
Dominee Gremdaat zou zeggen “Kent U die term: vlogger”… Ze zijn de laatste tijd veel in het nieuws. Treitervloggers, Rappers
die elkaar via YouTube uitdagen, gefrusteerde Medelanders die volgens de ‘geen
stijl’ methode graag willen provoceren, pubermeiden die laten zien welke foundation
het beste is, èn Schotje die op 20 november 2008 zijn eerste videootje op You Tube
zette. En nu is het bijna zover, nog een paar hits en dat zitten we op 500.000
hits, een half miljoen !
262 video’s, 164 abonnee’s, en 499.986 hits. De filmpjes die
de meeste hits opleveren zijn: 1.) Dacia Logan rooftent – een instructiefilmpje hoe
een daktent op een auto (Dacia) kan worden gezet… 107.484 hits 2.) XomaX Carcam – een filmpje over een autoradio
met DVD schermpje… 48.217 hits 3.) John Mayall – Room to move een live filmpje van de britse blues legende
met een fabuleuze bass solo. 25.471 hits
Runner up; James Booker & Jerry Garcia – Slowly but
surely een filmpje met foto’s en muziek
van een studio jam-sessie 20.641 hits
De top twee laat al duidelijk zien waar de meeste hits te
halen zijn: alles wat auto gerelateerd is. Geen wonder dat de filmpjes die ik
zelf het meest waardeer de minste hits hebben. Maar waar ik eigenlijk wel heel
trots over ben: in geen van de zelf geproduceerde filmpjes is reclame toegepast!
Dus geen Google dollars voor Schotje. En een stille wens dat bij het volgend
overzicht de filmpjes van John Mayall en Jerry Garcia op 1 en 2 staan !
Hieronder een filmpje waar ik zelf graag af en toe naar mag kijken. Wazige beelden van een Supermoon maar wel muziek van Philip Glass en CAN. Maar 52 hits, en waarschijnlijk zijn daar 50 van mijzelf bij....
ActueelGeplaatst door schoth zo, september 18, 2016 22:58:59
Al snel nadat president Clinton het alleenrecht van GPS satelliet signalen voor militair gebruik ophief, en beschikbaar maakte voor iedereen, werd het
spelletje Geocachen uitgevonden. Iemand begraaft een box op een mooi plekje en maakt
de coordinaten van die plek bekend op internet. Iedereen met een navigator, in
die tijd een prijzig ding, kan gaan zoeken en met een log bekend maken of ze de
doos hebben gevonden en of de wandeling de moeite waard was. In die beginjaren
waren er geen restricties. De box was een stalen, waterdichte, munitiebox die je voor een paar
gulden kon kopen bij de lokale dump winkel. En mooie plekjes zijn er genoeg op
de wereld. Maar de hobby werd al snel heel populair en na een aantal jaren kwam er
een nieuwe regel. Nieuwe geocaches moesten toestemming hebben van de landeigenaar.
De oude caches werden ‘grandfathered’ m.a.w. ze werden gedoogd ook al was er geen
officiele toestemming voor.
Later werd het spel nog meer uitgebreid en kwamen de ‘Travel
Bugs’ en ‘Geo-coins’ erbij. Travel Bugs zijn persoonlijke kleinoden die een
missie meekrijgen. Natuurlijk deed ik in het begin ook mee met het loggen en op pad sturen van een
Travel Bug. Zo begon mijn Travel Bug ‘Eyes of the World’ op 1 oct. 2003 een reis van 76690 miles all over
de wereld, tot zijn laatste log op 2 mrt 2013. Zijn missie: "Eyes of the World" likes to take a long, strange
trip all over the world and visit as many music lovers as possible. His end
goal is to find a good resting place at the Fillmore in San Francisco so this
bug can enjoy that good lovin'music for the rest of it's days...
Na de Travel Bug verscheen de Geocoin. Ook hier was het de
bedoeling dat zo’n coin een hele reis van geocache tot geocache zou maken. Voor
mij was dat eigenlijk niet meer belangrijk. Back to basics; een mooie
wandeling en dan zoeken naar een box. Toch bezit ik twee geocoins die me zeer
dierbaar zijn…
1.) De "In memoriam Reintje Geocoin” In de
beginjaren van geocaching was de nederlandse geocaching site een juweeltje van
webdesign en dat kwam voor een groot gedeelte door de vaardigheden van Coen Boltjes aka Reintje
de Vos. De gebruiksvriendelijkheid van de NL kaart was veel beter dan van de
officiele amerikaanse site. En toen het droevige nieuws kwam dat de ontwerper
overleden was besloot ik als een soort eerbetoon en als dank voor de bewezen
diensten deze coin aan te schaffen.
2.) FTF Big DawgIn de bergen van Grazalema was een nieuwe
geocache neergelegd door een Amerikaan die in het spaanse Rota was gelegerd. Deze
amerikaan had voor diegene die de cache als eerste zou vinden een geocoin
neergelegd als eerbetoon aan de amerikaanse “If you want to run with the big dog”
geocaches: lange, moeilijk begaanbare, trails in de meest afgelegen
natuurgebieden. Wel, de big dog trail in Grazalema was net zo moeilijk als die
in Amerika. Een lange trail door de bergen van Grazalema, afgelegen, geen
bereik, wilde stieren en een brandende zon. Uiteindelijk de trip volbracht en
de cache gevonden maar wat was het zwaar. Een videoverslag van deze uitputtende
wandeling vind je hier (lowfi) >>>
Zoals eerder vermeld, geocachen voor mij op dit moment is 'back to basics', wandelen op de mooiste plekjes van deze blauwe planeet en dan op zoek naar een box... Voortuincaches, nano's, TravelBugs en GeoCoins zijn niet meer aan mij besteed maar bovenstaande trackable items houden een plekje in mijn hart !
ActueelGeplaatst door schoth zo, september 11, 2016 21:27:51 Moeders is jarig, 92 jaar alweer! Om dit te vieren heeft ze de Wilgenwaerd afgehuurd voor een twaalf uur lunch met de familie. Het was heel gezellig. Voor de lunch hebben we thuis nog even wat kadootjes gegeven. Omdat het lopen met rollator toch minder wordt hebben Jan en ik besloten om ook een rolstoel aan te schaffen. Gelukkig kon moeders het kado wel waarderen. Dus binnenkort een rondje door het park met de kleindochter(s) ... Hier zijn de foto's van deze dag:
ActueelGeplaatst door schoth za, augustus 06, 2016 23:08:50 In een vorig blogberichtje over de geocache "Het verborgen verbond" stond wat info over het voormalig sanatorium "Kronnenzommer" en over mijn oom Lute Brouwer die daar ooit als timmerman heeft gewerkt. Vorige week kreek ik een reactie van een opmerkzame lezer op dat bericht. Hij had bij het renoveren van een deur een handtekening ontdekt van Lute en vroeg of ik daar een foto van wilde hebben. Natuurlijk wilde ik dat wel en even later lag onderstaande foto in mijn digitale postbus. (Met dank aan Jeroen). In mijn herinnering kende ik ome Lute als een hele aardige man met een vriendelijk en open gezicht. Even navraag gedaan bij mijn moeder en zij bevestigde dat maar zei dat hij ook een hele precieze werker was. En dat deed mij weer denken aan Paul Ramroth. Hij was destijds technisch medewerker bij Vogelweyde en heeft mij ingewerkt bij het nieuw opgestarte revalidatiecentrum Vogellanden. Een unieke man, open en eerlijk maar ook heel precies in zijn werk. Bij bezoekjes aan zijn caravan bij het Veluwemeer gingen we wel eens varen met de zeilboot. En als zijn vrouw Jopie het eten klaar had dan ging de vlag omhoog en wist Paul dat tie richting huis moest gaan. Zelfs nu kom ik nog dingen tegen met zijn naam erop. Onderstaand liedje, opgenomen door Bernard Ramroth (familie?) is ter herinnering aan deze mannen:
ActueelGeplaatst door schoth za, juli 02, 2016 21:09:55
Yes, # 1491
Hoogste tijd dat we deze cache ook gaan zoeken. Niet alleen omdat tie binnenkort in het archief verdwijnt maar ook omdat tie in de achtertuin van mijn baas ligt... Dus even een sprintje van 50 mtr. van achteringang naar seinpost gemaakt, paraafje gezet, en hoppa, puntje erbij !
ActueelGeplaatst door schoth do, februari 18, 2016 12:37:03 Op weg naar moeders zagen we vanuit de auto in een flits een gekapte boom in het hertenparkje tegenover De Twijn. Gezien de dikte van de stam de auto geparkeerd en op afstand snel even een snapshot met de mobiel gemaakt.
Deze mooie oude beuk had een doorsnee van meer dan 4 meter, werd tussen 1900 en 1920 gepland en is dus meer dan 100 jaar oud! Jammer dat deze oude reus geveld had moeten worden. Het hertenparkje is een bekend punt in Nijverdal. Vroeger toen de kinderen nog klein waren gingen we tijdens de bezoekjes aan oma er geregeld naar toe. Nu is het hertenkamp een onderdeel geworden van het nieuwe park.
ActueelGeplaatst door schoth za, februari 06, 2016 23:40:34
Bretagne, 1977 - 1979. De eerste keer werden we uitgenodigd door de
familie Meulenbelt om mee te gaan op vakantie naar Bretagne. Met twee auto’s ,
een caravan en een eigen tent voor Henriette en Erik. 's Avonds om 11.00 uur
moesten we weer in de tent zijn… En natuurlijk waren we stipt om 11.00 uur weer
terug. Ritssluiting van de tent dicht en gelijk weer open en de nacht was voor
ons… Henriette met haar versier-vier-stappenplan en Erik tot het licht werd
aan het dobberen op een luchtbedje in de baai…
Het jaar daarop met Gert en Cor in de trein,
cassetterecorder mee, richting Bretagne. We waren zulke goede klanten in de El
Chat Bar dat we zelf de muziek mochten draaien. Gert’s LP van Roy Buchanon en mijn
LP van Harmonium’s Cinq Saisons werden grijs gedraaid. Magical times ! Biker Jan uit Hilversum werd onze beste vriend. Calvados en patat met mosterd,
het strand, de baai en vooral: de prachtige meisjes van Frankrijk !
Het volgende jaar met de SaaB en Bart Anbeek en Peter Veenhof. Wat
een trip… Concerten van Johnny Halliday, Magma en Gong! Veel verboden middelen
en daardoor minder herinneringen.
Daarna ging ieder zijn eigen weg en along the way some best friends got lost. Hieronder een foto van de 'die-hards', zo'n veertig jaar later..
ActueelGeplaatst door schoth za, januari 16, 2016 00:48:15
Ja, Schotje is vanaf heden lid van De Leden van Het
Verborgen Verbond. Veel mag hij
hier niet over vertellen behalve dat je pas lid kan worden wanneer je de drie
geocaches in het Eelerbos nabij Hellendoorn heb gevonden. Dit prachtige bos van de familie Vening Meinesz. In 1847 kocht de familie Vening Meinesz uit Amsterdam hier enkele honderden hectaren woeste grond. Om de grond vruchtbaar te maken werd er in 1863 een vier km. lange sloot naar het Overijssels Kanaal gegraven. Open mestkarren reden in die tijd door de straten van Zwolle om de emmers en teilen te legen waar de Zwollenaars hun behoeften in deden. Vanuit het kanaal werd deze stadsdrek overgeladen naar smalle platbodems (bokken), die door de sloot naar het landgoed werden getrokken. Dagloners kwamen lopend uit Wierden om voor een dubbeltje per dag en een bord pap de grond te spitten. De Boksloot heeft nu een funktie gekregen als afwateringskanaal. Het einde van de Boksloot ligt in de bossen aan de voet van de Eelerberg. Startpunt ligt bij het voormalig sanatorium Krönnenzommer. In 1902 geopend door koningin-moeder Emma, gestart met 54 bedden, dat geleidelijk uitgroeide tot 299. In het volks-sanatorium werden voornamelijk minvermogende patiënten opgenomen en door het ontbreken van rijkssubsidie was de instelling bijna een dorpje op zichzelf, met een eigen electriciteitsopwekking, wasserij, slagerij, bakkerij en smederij. Mijn oom Lute Brouwer werkte hier nog als timmerman. Tegenwoordig is Krönnenzommer een gecombineerd verpleeghuis met 260 bedden voor zorg-behoevende bejaarden.
In de zomer komen we hier vaak omdat Casper graag in de Boksloot wil
zwemmen, in de herfst komen we om er zakken vol met tamme kastanjes op te
halen, en de rest van het jaar komen we er voor de prachtige wandelingen. In de laatste jaren van WereldOorlog II waren hier zes of zeven V2 raket lanceerplaatsen. Twee tot viermaal per dag werden de raketten afgeschoten door de German SS Werfer Batterie 500. De hoge Douglas bomen gaven beschutting voor de grote raketten. Dit geheime wapen van Hitler werd bij Hellendoorn in eerste instantie gericht op Antwerpen en Luik, maar is ook gebruikt om de brug bij Remagen te vernielen en af en toe viel er een V2 veel te vroeg naar beneden (Luttenberg).
Dit
weekend zijn er drie nieuwe geocaches neergelegd. De eerste was een traditional. Makkelijk te vinden en moeilijk te loggen. In de herfst is het hier harstikke druk met kastanje zoekende medelanders an kan de box gemakkelijk ontdekt worden... De tweede cache is een multi met afwisselend moeilijke en makkelijke opgaven maar steeds door prachtig gebied. De derde geocache is een mystery en alleen te loggen als je de eerste twee hebt gevonden. Schotje mocht ze allen op de tweede dag na uitgifte als tweede loggen...
Het zijn geen eenvoudige geocaches maar ze passen perfect in de sfeer
van dit bos. Kortom, echte aanraders, en voor de non-geocachers onder ons, dit
bos is zowiezo een bezoek waard !
Hij was het laatste uit het nest, de overige puppies waren al verkocht. Maar Casper was nogal groot voor een border collie, had twee verschillende kleur ogen en een vacht met drie kleuren. Dat maakte ons niks uit, wij waren gelijk gek op 'm.
Veertien en een half jaar lang was tie lid van de familie en een trouwe metgezel op geocache tochten in binnen- en buitenland. Op 24/4/2017 hebben we de dierenarts moeten laten komen.
Een gezellige ontvangst in het cafe van Saxion werd gevolgd door een gang naar de collegebanken. 
Een afgeladen zaal vol met familie, vrienden en kennissen zagen hoe hun leerling de eed moest afleggen en daarna de handtekening op het diploma kon zetten. 
Zoals eerder vermeld, geocachen voor mij op dit moment is 'back to basics', wandelen op de mooiste plekjes van deze blauwe planeet en dan op zoek naar een box... Voortuincaches, nano's, TravelBugs en GeoCoins zijn niet meer aan mij besteed maar bovenstaande trackable items houden een plekje in mijn hart !
In mijn herinnering kende ik ome Lute als een hele aardige man met een vriendelijk en open gezicht. Even navraag gedaan bij mijn moeder en zij bevestigde dat maar zei dat hij ook een hele precieze werker was. En dat deed mij weer denken aan Paul Ramroth. Hij was destijds technisch medewerker bij Vogelweyde en heeft mij ingewerkt bij het nieuw opgestarte revalidatiecentrum Vogellanden. Een unieke man, open en eerlijk maar ook heel precies in zijn werk. Bij bezoekjes aan zijn caravan bij het Veluwemeer gingen we wel eens varen met de zeilboot. En als zijn vrouw Jopie het eten klaar had dan ging de vlag omhoog en wist Paul dat tie richting huis moest gaan. Zelfs nu kom ik nog dingen tegen met zijn naam erop. Onderstaand liedje, opgenomen door Bernard Ramroth (familie?) is ter herinnering aan deze mannen:
's Avonds om 11.00 uur
moesten we weer in de tent zijn… En natuurlijk waren we stipt om 11.00 uur weer
terug. Ritssluiting van de tent dicht en gelijk weer open en de nacht was voor
ons… Henriette met haar versier-vier-stappenplan en Erik tot het licht werd
aan het dobberen op een luchtbedje in de baai…
Concerten van Johnny Halliday, Magma en Gong! Veel verboden middelen
en daardoor minder herinneringen. 
Daarna ging ieder zijn eigen weg en along the way some best friends got lost. Hieronder een foto van de 'die-hards', zo'n veertig jaar later..
Startpunt ligt bij het voormalig sanatorium Krönnenzommer. In 1902 geopend door koningin-moeder Emma, gestart met 54 bedden, dat geleidelijk uitgroeide tot 299. In het volks-sanatorium werden voornamelijk minvermogende patiënten opgenomen en door het ontbreken van rijkssubsidie was de instelling bijna een dorpje op zichzelf, met een eigen electriciteitsopwekking, wasserij, slagerij, bakkerij en smederij. Mijn oom Lute Brouwer werkte hier nog als timmerman. Tegenwoordig is Krönnenzommer een gecombineerd verpleeghuis met 260 bedden voor zorg-behoevende bejaarden. 
In de zomer komen we hier vaak omdat Casper graag in de Boksloot wil
zwemmen, in de herfst komen we om er zakken vol met tamme kastanjes op te
halen, en de rest van het jaar komen we er voor de prachtige wandelingen. In de laatste jaren van WereldOorlog II waren hier zes of zeven V2 raket lanceerplaatsen. Twee tot viermaal per dag werden de raketten afgeschoten door de German SS Werfer Batterie 500. De hoge Douglas bomen gaven beschutting voor de grote raketten. Dit geheime wapen van Hitler werd bij Hellendoorn in eerste instantie gericht op Antwerpen en Luik, maar is ook gebruikt om de brug bij Remagen te vernielen en af en toe viel er een V2 veel te vroeg naar beneden (Luttenberg). 
